Morinsheiði 02.04.2010

Enginn þótti maður með mönnum nema hafa séð eldgosið á Fimmvörðuhálsi með berum augum. Og gengu sumir til verka með meira náttúrueðli en aðrir eins og sýnt var í sjónvarpinu, fækkuðu fötum og veltu sér upp úr nýfallinni öskunni eins og gert er á Jónsmessunótt sér til heilsubóta. Ég slóst því í för með Ferðafélagi Íslands upp á Morinsheiði til að virða fyrir mér glóandi hraunfossana og mannlífið þarna uppfrá. Það voru fimm fullar rútur sem lögðu af stað úr borginni inn í Þórsmörk. Ekið var inn í Bása og þaðan gengum við upp Strákagil og yfir Kattarhryggi upp á Morinsheiði. Ekki sást mikið til eldstöðvarinnar, einstaka gufustrókar komu upp sitthvoru megin við Bröttufönn. Þegar komið var upp á Morinsheiðina sem er einskonar flöt háslétta, blasti við Brattafönn og bakvið hana var eldgosið en ekki sáust neinir eldar. Auðveldur gangur var yfir sléttuna að brúninni við Heljarkamb. þar vorum við stoppuð af Björgunarsveitarvörðum, ekki var lengra komist. Hraunfossarnir sitthvoru megin við Bröttufönn voru báðir storknaðir. Annar fossinn hafði fallið eins og seigfljótandi rjúkandi malbik niður í Hrunagil. þar við gilsegginni á móti mér var parkeraður floti af jeppum og snjósleðum sem höfðu komið yfir jökul Mýrdalsmegin. Hinn fossinn hafði farið í Hvannárgilið og leit út eins og storkið hraun. Ég varð fyrir hálfgerðum vonbrigðum, Þrátt fyrir að allt þetta sé voðalega tilkomumikið og ógnarkraftar á ferð þá var miklu minna að sjá en ég átti von á. Þó ég stæði þarna rétt tæpan kilómetra frá gosspungunni sást lítið þar sem Brattafönn skyggði alveg á. En ekki vantaði mannfjöldann. Þetta var eins og á útihátíð, fólk gangandi um með börn og hunda. Snjósleðar og jeppar stóðu á hverjum hól austanmegin við Hrunagilið en flugvélar og þyrlur sveimuðu yfir höfðum okkar. Það hefði eflaust gert góða lukku ef einhver þyrlan hefði snarað með sér einum pulsuvagni upp á heiðina. Veður var gott og skyggni þokkalegt en nokkuð kalt upp á heiðinni sjálfri og næðingsvindur. Eftir tæpa klukkustund, og nokkara kakóbolla við Heljarkambinn fór að draga upp í dökk ský og komið snjófjúk. þá ákvað ég að snúa niður enda var mér farið að kólna og búinn að skoða það helsta sem var í boði. Þegar ég kom niður í rútu var ákveðið að halda inn í Langadal, borða kvölverðarnestið og ganga á Valahnjúkinn. Segi ykkur frá því í næsta bloggi...

Myndir úr ferðinni!

Ath! upplýsingar í töflunni eru úr GPS tækinu mínu.
Einnig er hægt að hlaða niður korti af gönguleiðinni í PDF skjali hér að neðan.

Fjall:	Morinsheiði og eldgos á Fimmvörðuhálsi
Dagur:	fös 02-04-2010
Upphaf kl:	13:22
Hæsta punkti náð kl:	15:43
Uppgöngutími:	2 klst 21 mín
Göngulok kl:	17:40
Göngutími alls:	4 klst 18 mín
Upphafshæð GPS:	251 m
Mesta hæð GPS	829 m
Hækkun:	578 m
Göngulengd - Meðalhraði:	10,9 km - 3 km/klst

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gönguleiðin á Morinsheiði 1 - PDF
• Gönguleiðin á Morinsheiði 2 - PDF

Stóra Dímon 01.04.2010

Eftir að við höfðum gengið á þríhyrning, skiptist hópurinn. Annar hópurinn fór inn í Þórsmörk til að skoða eldgosið í Fimmvörðuhálsi frá Morinsheiði. Hinn hópurinn lét sér nægja að fara á Stóru Dímon og horfa þaðan. Ég var í seinni hópnum sem skokkaði upp á Stóru Dímon og naut útsýnis Yfir Markarfljótsaura, Fljótshlíðina, Gossúluna úr Fimmvörðuhálsi, Eyjafjallajökul, Vestmannaeyjar og torfuna þar sem Gunnar snéri aftur. Ég stóð hér á annari torfu en horfði á sömu hlíð og nú var kominn tími fyrir mig að snúa aftur til minna fögru heimkynna á Álftanesinu. Í rútunni hallaði ég aftur augunum, lét hugann reika um atburði dagsins, frábæran dag þar sem gengið var á Þrihyrning og Stóru Dímon í einstaklega góðu veðri. Auk þess var ég með páskaegg í farteskinu sem beið eftir áhlaupi. Daginn eftir ætlaði ég á Morinsheiði.

Myndir úr ferðinni!

Ath! upplýsingar í töflunni eru úr GPS tækinu mínu.
Einnig er hægt að hlaða niður korti af gönguleiðinni í PDF skjali hér að neðan.

Fjall:	Stóra Dímon
Dagur:	fim 01-04-2010
Upphaf kl:	16:34
Hæsta punkti náð kl:	16:44
Uppgöngutími:	10 mín
Göngulok kl:	17:09
Göngutími alls:	35 mín
Upphafshæð GPS:	66 m
Mesta Hæð GPS:	197 m
Hækkun:	131 m
Göngulengd GPS - Meðalhraði:	0,8 km - 1,4 km/klst

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gönguleiðin á Stóru Dímon 1 - PDF
• Göngileiðin á Stóru Dímon 2 - PDF

Þríhyrningur 01.04.2010

Ef til vill má segja um þessa ferð að þetta hafi verið apríl gabb af bestu gerð. Samkvæmt upprunalegum áætlunum áttum við að ganga á Heklu. Fréttir bárust af því að aðstæður í fjallinu væru ekki góðar, þar væri allt á ís og var förin því sett í salt. Í þessari ferð voru allir hóparnir í "eitt fjall á viku" verkefninu komnir saman. En öll vandamál hafa lausnir og túrnum snögglega breytt í gosferð á Morinsheiði til að virða fyrir okkur hið nýja Ísland. En það reyndist skammtímalausn því þegar á Hvolsvöll var komið var lokað inn í Þórsmörk. Eftir smá fundarhöld var það þingfest að við færum á Þríhyrning fyrir ofan Hvolsvöll en þaðan gætum við séð yfir að gosinu á Fimmvörðuhálsi (reykinn af réttinum). Allt var þetta fallegt, veður bjart og útsýnið eins og lýst er í sögubókunum. Við gengum á alla fjóra tindana á þríhyrning umhverfis Flosadalinn. Af Norðurtindinum var einstakt útsýni til Heklu, Tindfjallajökuls, Mýrdalsjökuls, eldstöðvarinnar á Fimmvörðuhálsi og Eyjafjallajökuls (sem var þá ekki farinn að gjósa). Í ferðinni voru fróðir menn sem usu úr viskubrunnum sínum um ýmis eldsumbrot og önnur íslandsátök, Brennunjálu og heitar meyjar. Fróðleik þessum var miðlað bæði í bundnu og óbundnu máli með miklum tilþrifum. Eftir frábæran göngutúr og komið var niður að rútunum sem stóðu við fiskánna, fengu göngumenn páskaegg í boði Góu og FÍ. Þórður Hinn Ungi deildi eggjunum bróðurlega út, þó stúlkurnar hafi reynt að rétta hlut sinn með því að smygla sér í röðina. En fyrst við vorum stödd hérna megin Hellisheiðar var gráupplagt að aka í Fljótshlíðina og taka Stóru Dímon í leiðinni (sem ég heyrði að væri hún en ekki hann). Einnig hafði fréttst að búið væri að opna í Þórsmörk og rann nú fjallaæði á nokkra sem tóku að tala fyrir göngu á Morinsheiði og kíkja á hraunfossana. Ferðalangar voru misupplagðir enda langt liðið á daginn, og sumir búnir með nestið sitt osfrv. Niðurstaðan var sú að hluti af hópnum fór inn á Morinsheiði restin hélt á Stóru Dímon og svo heim. Sjá framhald...

Myndir úr ferðinni!

Myndir af myndavef FÍ

Ath! upplýsingar í töflunni eru úr GPS tækinu mínu.
Einnig er hægt að hlaða niður korti af gönguleiðinni í PDF skjali hér að neðan.

Fjall:	Þríhyrningur (#13)
Dagur:	fim 01-04-2010
Upphaf kl:	10:45 (við Fiská)
Hæsta punkti náð kl:	13:18
Uppgöngutími:	3 klst 33 mín
Göngulok kl:	15:23
Göngutími alls:	4 klst 38 mín
Upphafshæð GPS:	130 m
Mesta hæð GPS:	699 m
Hækkun:	569 m
Göngulengd - meðalhraði	8,3 km - 2 km/klst

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gönguleiðin á Þríhyrning 1 - PDF
• Gönguleiðin á Þríhyrning 2 - PDF

Dýjadalshnjúkur 27.03.2010

Þorparar lögðu á Dýjadalshnjúk á köldum og hvössum laugardagsmorgni í lok mars. Dýjadalshnjúkur er angi af Esjunni sem snýr inn að Hvalfirði milli Blikdals og Miðdals. Beygt er inn í Hvalfjörð áður en komið er að göngunum sunnanmegin og ekinn smá spotti þar til komið er að veginum inn í Miðdal. Leiðin sem við fórum á Dýjadalshnjúk var úr litlu gili sem sést strax þar sem beygt er inn á afleggjarann í Miðdal. Við lögðum þar við girðinguna, öxluðum bakpokana og fórum um hliðið. Forvitið hestastóð fylgdi okkur úr hlaði í átt að gilinu en missti svo áhugann fljótt. Mjög auðvelt var að ganga upp gilið og brátt tóku brekkurnar við og útsýnið yfir Hvalfjörð og Miðdal opnaðist eftir því sem ofar dró. Gengið er undir og í hlíðum Dýjadalshnjúk á hægri hönd og Miðdal á vinstri. Þegar Kerlingaskarðið bar fyrir neðan við okkur var beygt upp í brattann þar til toppnum var náð. Þar settumst við niður, köstuðum mæðinni, borðuðum nestið og tókum myndir. Gott útsýni er þaðan yfir Hvalfjörð og Akranes, einnig sést vel á fjöllinn norðan Hvalfjarðar og austur á Botnsúlur. Af myndum virðist bjart og hlýtt en mér var allavega kalt þar sem föðurlandið var skilið eftir í þessari ferð. Svo var haldið áfram inn eftir kambinn í átt að Leynidal, en ekki alla leið . Við stoppuðum við brúnina og horfðum niður í Blikdal og yfir á Kambshorn. Þar var vindkælingin svo mikil að ég hélt að fingurnir ætluðu að detta af mér og brá ég á það ráð að stinga höndunum í úlpuvasann og hreyfa fingurnar með því að kreppa þá og opna á víxl. Ég fékk ekki tilfinningu í fingurna aftur fyrr en ég var kominn hálfa leið niður af fjallinu aftur. Af þessu lærði ég að vera í föðurlandinu og auka lúffur yfir fingravettlingana með í bakpokanum. Frost var þarna um -7°C til -10°C með strekkingsvindi og auðvelt fyrir illa búinn göngumann að kólna niður á stuttum tíma. Hópurinn stoppaði stutt við  þarna uppi á bungunni og rann fljótt niður af fjallinu aftur. þó að frost hafi verið um -4°C og vindur þegar komið var niður að bílunum verkaði það eins og blíður sunnanvindur á mig. Ég fór í Álftaneslaugina og naut þess vel að sitja í pottinum og finna hitan streyma inn og þýða bein og liðamót. Þannig lauk göngu á fjall númer 12.

Myndir úr ferðinni!

Myndir af myndavef FÍ

Ath! upplýsingar í töflunni eru úr GPS tækinu mínu.
Einnig er hægt að hlaða niður korti af gönguleiðinni í PDF skjali hér að neðan.

Fjall:	Dýjadalshnjúkur (#12)
Dagur:	lau 27-03-2010
Upphaf kl:	09:00
Hæsta punkti náð kl:	11:15
Uppgöngutími:	2 klst 15 mín
Göngulok kl:	12:12
Göngutími alls:	3 klst 12 mín
Upphafshæð GPS:	53 m
Mesta hæð GPS:	786 m
Hækkun:	733 m
Göngulengd - meðalhraði	6,9 km - 2 km/klst

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Gönguleiðin á Dýjadalshnjúk 1 - PDF
• Gönguleiðin á Dýjadalshnjúk 2 - PDF